چکیده:
از آنجایــی کــه غــذا مهم‌تریــن عامــل در تکمیــل اعمــال متابولیکــی موجــود زنــده اســت، یکــی از مســائل مهــم در آبزی‌ پــروری تهیــه غــذای مناســب جهــت پــرورش بهینــه آبزیـان می‌باشـد. هرچنـد کـه امـروزه تکنولـوژی تولیـد غـذای بـا کیفیـت در حـال رشـد می‌باشـد، همچنـان تولیـد غذاهـای مناســب جهــت پــرورش لارو آبزیــان جــزء مشــکلات اصلــی صنعـت آبزی‌پـروری بـوده و اهمیـت اسـتفاده از غـذای زنـده در ایــن صنعــت، به ویــژه در پــرورش لارو آبزیــان بــر کســی پوشــیده نیســت. دافنــی یکــی از مهم‌تریــن انــواع غذاهــای زنــده‌ای اســت کــه به صــورت گســترده جهــت پــرورش لارو آبزیــان (مخصوصــا ماهیــان خاویــاری) مــورد اســتفاده قــرارمی‌گیــرد، در ایــن مطالعــه تــلاش شــده اســت کلیاتــی در رابطــه بــا زیست شناســی، روش‌هــای تولیــد و همچنیــن مطالعــات صــورت گرفتــه در ارتبــاط بــا دافنــی ارائــه گــردد.

مقدمه:
غـذای طبیعـی کـه اصطلاحـاً بـه آن غـذای زنـده نیـز گفتـه می‌شــود، در پــرورش آبزیــان اهمیــت بســیار زیــادی دارد. بــه کلیــه مــواد غذایــی تولیــدی در اســتخر اعــم از مــواد گیاهــی یـا جانـوری کـه به طـور مسـتقیم یـا غیرمسـتقیم بـه مصـرف ماهیــان می‌رســد، غــذای طبیعــی می‌گوینــد. اگــر در غــذای ماهــی و ســایر آبزیــان ویتامین‌هــا، اســیدهای آمینــه و مــواد معدنـی وجـود نداشـته باشـد، باعـث ضعیـف شـدن موجـود وافزایـش احتمـال ابتـلا آن بـه بیماری‌هـای گوناگـون می‌شـود. پـس تأمیـن غـذای مناسـب و کافـی از مهم‌تریـن عوامـل درپـرورش ماهـی بـه شـمار مـی‌رود. ازآنجاکـه لارو آبزیـان دارای انــدازه بســیارکوچکــی می‌باشــند و دســتگاه گــوارش آنهــا بـه علـت عـدم تکامـل قـادر بـه هضـم بهینـه مـواد غذایـی نیســت، اســتفاده از غذاهــای زنــده در آبزی‌پــروری از اهمیــت بالایــی برخــوردار اســت. دافنــی به عنــوان یــک پروتئیــن حیوانـی، اسـیدآمینه، ویتامیـن و مـواد معدنـی موردنیـاز ماهـی را تأمیـن می‌کنـد. دافنـی، زئوپلانکتونـی از رده سخت‌پوسـتان و زیــر راســته آنتــن منشــعب‌ها یــا کلادوســرها می‌باشــد. جنـس دافنیـا (Daphnia) بیـش از 20 گونـه را شــامل می‌شــود کــه از خــواص بیولوژیکــی خیلــی مهمــی برخــوردار هســتند.

ترکیب شیمیایی بدن دافنی:
دافنــی بالــغ دارای مقــدار قابل‌توجهــی چربــی اســت، به طوری کــه در دوران زاد و ولــد در ماده‌هــا تجمــع مقــدارزیادتــری چربــی گزارش شــده اســت. این‌گونــه کــه قطــرات چربــی در حفــره‌ی جنینــی «تخمــدان» و «تخم‌هــا» را پرکــرده اســت. مقــدار چربــی بــرای بالغ‌هــا و جوان‌هــا به‌طــور قابل توجهــی متفــاوت اســت کــه ایــن مقــدار در دافنــی بالــغ 20-27 درصــد و در دافنــی جــوان مقــدار آن 4-6 درصــد اســت درنتیجــه، نمونه‌هــای بالــغ انــرژی بیشــتری تولیــد می‌کننــد. میــزان پروتئیــن دافنــی به‌طــور میانگیــن 50 درصــد وزن خشــک دافنــی را تشــکیل می‌دهــد. میــزان مــواد مغــذی دافنــی به‌طـور قابل‌توجهـی بـه سـن و نـوع غـذا بسـتگی دارد. ارزش غذایـی دافنـی تـا حـد قابل‌توجهـی بـه ترکیـب شـیمیایی منبـع غذایـی مـورد مصـرف وابسـته اسـت، دافنــی بــه علــت کمبــود مقــدار اســیدهای چــرب ضــروری به خصــوص 3 n-برای آبزیــان آب‌شــور مناســب نمی‌باشــد، امــا بــا دارا بــودن آنزیم‌هــای هضمــی نظیــر آمیــلاز، لیپــاز، ســلولاز در دوره لاروی ماهــی به‌عنــوان آنزیم‌هــای خارجــی عمــل می‌نمایــد.

ویژگی ظاهری بدن دافنی:

انــدازه بــدن دافنــی بیــن 2/0 تا 5 میلی‌متــر متغیــرمی‌باشـد و بـه همیـن دلیـل به‌عنـوان غـذای آغازیـن جهـت تغذیـه لارو ماهیـان مورداسـتفاده قـرار می‌گیـرد. بـدن دافنـی بیضی شــکل و از طرفیــن به‌طــور ضعیــف فشــرده بــوده ودارای بدنــی بندبنــد اســت.
بـدن دافنــی از بخش‌هــای مختلفــی شــامل آنتنــول (ازحاشــیه پایینــی ســر خــارج می‌شــوند و میکروبــی شــکل هسـتند و در نرهـا و ماده‌هـا سـاختمان متفـاوت دارنـد،) آنتـن(آنتن‌ها بزرگ بوده و در طرفین سر قرار دارند و وسیله اصلی حرکت در دافنی‌ها محسوب می‌‌شود(، چشم‌های مرکب بزرگ زیرپوست و دو طرف سر قرار دارند، اسکلت خارجی )بدن در یک اسکلت خارجی )کاراپاس( احاطه شده است) و پنج جفت پا توسط کاراپاس احاطه شده است ولی استثنا دو بخش زیر شکم و آنتن را پوشش نمی‌دهد. سیستم گوارشی دافنی نسبتاً ساده بوده و دارای سه قسمت روده قدامی، روده میانی و روده خلفی می‌باشد. دافنی به دلیل ریز و ضعیف بودن قدرتی برای شنا کردن و قابلیت مقابله با جریانات آبی را ندارد، لذا زندگی آن‌ها به صورت پلانکتونی بوده وتابع جریان آب می‌باشد .

تفاوت ریختی دافنی نر و ماده:
دافنی نر معمولاً کوچک‌تر از دافنی ماده است ولی طول آنتنول‌ها)جفت آنتن‌ها کوچک در ناحیه سر( در نرها بیشتر از ماده‌ها است. در برخی از دافنی‌های نر اولین جفت پا در انتها دارای چنگک می‌باشد اما در دافنی ماده مهم‌ترین مشخصه وجود حفره جنینی یاکیسه تخم برای حمل جنین است.

تولیدمثل و اندام‌های تولیدمثلی:
در جنس دافنیا قسمت عقبی حفره جنینی بسته است و جایی است این سخت‌پوست کوچک تخم و جنین خود را در داخل آن نگهداری می‌کند که این قسمت از افتادن تخم و جنین جلوگیری می‌کند. در دافنی دو روش تولیدمثلی وجود دارد که شامل جنسی و غیرجنسی می‌باشد و در مواقعی که دافنی در شرایط مناسب باشد، تولیدمثل غیرجنسی را انجام می‌دهد و در صورت به وجود آمدن شرایط نامناسب مثل کمبود اکسیژن و یا تراکم زیاد تولیدمثل جنسی را انتخاب می‌کند.

بلوغ جنسی:
رشد دافنی مانند سایر سخت‌پوستان پس از پوست‌اندازی امکان‌‌پذیر می‌باشد به شکلی که دافنی‌ها پس از هربار پوست‌اندازی افزایش طول و وزن دارند. اولین مرحله تکامل دافنی پس از دومین پوست‌اندازی بوده که اندازه دافنی در این مرحله به 7/0 و 8/0 میلی‌متر می‌رسد واولین علائم جنسی در این مرحله ظاهر می‌شود. دومین مرحله تکامل در دافنی بعد از سومین پوست‌اندازی بوده که حفره جنینی در این مرحله ظاهرمی‌شود. سومین مرحله تکامل در دافنی پس از پوست‌اندازی چهارم وپنجم بوده که به بلوغ جنسی می‌رسد. البته پوست‌اندازی در گونه‌های مختلف متفاوت است که بعضی از گونه‌ها را در جدول زیر تعدادپوست‌اندازی را بررسی می‌کنیم:

گونه دافنی	تعداد پوست اندازی
دافنی ماگنا	25 بار
دافنی پولکس	18 بار
دافنی لونگ اسپینا	10 الی 19 بار
موئینا	8 بار

لقاح در دافنی:
لقاح در جنس ماده معمولاً توسط یک یا دو جنس نر انجام می‌شود. جنس نر محکم به پشت حاشیه تحتانی سرپوش زره دافنی ماده می‌چسبد و شکم خود را زیر سرپوش در محفظه مجرای تخمدان فرومی‌کند. اسپرماتوزوئید در دافنی فاقد دم و غیر متحرک می‌‌باشد.

بیشتر گونه‌های دافنی مانند پولکس، گیاهخوار و یا دتریتوس خوار بوده و تعداد کمی از گونه‌های دافنی، گوشت خوار می‌باشند. تغذیه کلادوسرای گوشت‌خوار با گونه‌های فیلتر متفاوت می‌‌باشد.
لپتودورا (Leptodora)یک گونه گوشت‌خوار از دافنی است،شکار لپتودورا موقع شکار آنتن‌های عقبی خود را تکان می‌دهد در ادامه شکار را با پاهای سینه‌ای خود گرفته و آن را به‌وسیله ماندیبول‌های دندانه‌ای تیز خود خورد می‌کند. دافنی‌ها از انواع باکتری‌ها، مخمرها، ریز جلبک‌ها، مواد پوسیده ومواد آلی غیرمحلول تغذیه می‌کنند که در این میان باکتری‌ها از ارزش غذایی بالاتری برخوردار هستند و به صورت مستقیم برجمعیت‌های دافنی‌ها اثر می‌گذارد . دافنی از موجودات فیلتر کننده بوده و شدت فیلتراسیون غذا در دافنی به 5 فاکتور وابسته است که شامل موارد ذیل می‌باشد؛
1- سن دافنی 2-تراکم موادغذایی 3- درجه حرارت محیط 4- اندازه دافنی 5- فصول
مخمر علاوه بر اینکه به مصرف دافنی می‌رسد، باعث توسعه و افزایش باکتری‌ها و ریز جلبک‌ها می‌شود که قبل از غذادهی مخمر را در آب حل می‌کنند و در امتداد دیواره‌ی استخر در محل تجمع دافنی‌ها می‌ریزند. غذادهی با مخمر هر 3 روز یک بار انجام می‌گیرد. استراتژی اصلی دافنی جهت تغذیه، از طریق فیلتر کردن آب و جذب ذرات معلق آن به‌وسیله ضمائم موجود در ناحیه سینه‌ای جانورمی‌باشد و طی این فرایند باکتری‌ها، ریز جلبک‌ها وسایر مواد غذایی که دارای اندازه مناسب باشند جهت استفاده دافنی از آب جدا می‌گردند.
رنگ دافنی وابسته به رژیم غذایی آن تغییر می‌کند. درصورتی که دافنی از جلبک سبز تک‌سلولی تغذیه کند،به رنگ‌های سبز یا زردکم‌رنگ و در صورت مصرف از باکتری‌ها، به رنگ سفید یا صورتی درمی‌‌آیند .

دستگاه گردش خون:
دستگاه گردش خون در دافنی توسعه چندانی نیافته و ازنوع باز می‌باشد. خون با انقباض عضله کیسه‌ای شکل قلب به حفره بدن جریان می‌‌یابد. تعداد ضربان قلب دافنی در دماهای مختلف متفاوت است به صورتی که دردمای 10 درجه سانتی‌گراد 150 بار در دقیقه ضربان دارد و در دمای 20 درجه سانتی‌گراد در هر دقیقه 300 تا 500 بارضربان دارد.

اهمیت اقتصادی برای انسان:
دافنی را از لحاظ اقتصادی می‌توان از دو دیدگاه بررسی کرد؛ دیدگاه اول که دیدگاه منفی است بیان می‌کند که برای از بین بردن شکوفایی جلبکی در استخر می‌توان از دافنی‌ها استفاده کرد ولی به میزان زیاد نمی‌توان از آنها در استخر پرورش ماهی استفاده نمود زیرا باعث ایجاد محدودیت‌های اکسیژنی و غذا برای سایر آبزیان می‌شود. دیدگاه دوم که دیدگاه مثبت است بیان می‌داردکه اگرچه دافنی به عنوان یک منبع غذایی برای انسان به طور مستقیم مورد مصرف قرارنمی‌گیرد ولی وجود آن در زنجیره غذایی آبزیان ضروری است به ویژه در مرحله لاروی آبزیان که در مراحل ابتدایی رشد قرار دارند لذا دافنی به عنوان یک غذای اولیه جهت تغذیه لارو ماهیان بسیار مهم و حیاتی است.

دافنی را در چه مکان‌هایی می‌توان یافت:
دافنی‌ها موجودات شاخص آلودگی آب‌‌های شیرین می‌باشند، بنابراین، جمعیت‎های دافنی را می‌توان به صورت طبیعی در آبگیرها، استخرها،دریاچه‌ها،گودال‌ها، رودهایی با جریان آهسته آب و باتلاق‌ها مشاهده کرد. اگرچه تعدادی از دافنی‌ها در آب شور زیست می‌کنند ولی اغلب آن‌ها در آب شیرین زندگی می‌نمایند و بیشتردر بخش بالایی ستون آب جایی که جلبک‌ها غنی بوده ونور وجود دارد یافت می‌شوند. بهترین دامنه pH برای رشد دافنی‌ها5/6 تا 5/9 می‌‌باشد. با افزایش آمونیاک مقدار pH به‌طور هم‌زمان افزایش می‌یابد که می‌تواند سبب کاهش تولیدمثل دافنی شده و سلامت دافنی را می‌تواند تحت تأثیر قراردهد.

دافنی دامنه دمایی وسیعی را می‌تواند تحمل کند. دامنه تحمل در دافنی5 تا 31 درجه سانتی‌گراد می‌باشد، امادرجه حرارتی بهینه برای رشد دافنی 18 تا 22 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. مطالعات زیادی در رابطه با تأثیردما بر رشد، بقا و تولیدمثل روی زئوپلانکتون‌ها صورت گرفته است. درجه حرارت به‌طور معناداری در مراحل مختلف زندگی دافنی تأثیرگذار است، مانند اولین زادآوری، تغییر رشد ویژه و تغییر در زمان تکامل تخم. درجه حرارت بالا سبب می‌شود دافنی سریع به سن بلوغ برسد وتخم‌‌‌ریزی سریع‌تر صورت بگیرد و در انتها زمان کمتری جهت تکامل تخم سپری شود.

تغییر شکل:
تغییرات فنوتیپی دافنی‌ها که در نتیجه تغییرات فصلی رخ می‌دهد، سیکلومورفوز(cyclomorphosis) گفته می‌شود. تغییر شکل و اندازه در دافنی برای جلوگیری ازشکار شدن انجام می‌شود، کوچک‌تر شدن دافنی زمانی رخ می‌دهد که تعداد ماهیان شکارچی بالغ در محیط زیاد باشد و افزایش اندازه دافنی زمانی است که تعدادشکارچیان در محیط کم باشد. تغییرات دمایی آب در پدیده سیکلومورفوز در دافنی‌ها مؤثر می‌باشد به شکلی که در دمای بالا ضمائم بدن دافنی‌ها )آنتن‌ها و پرزها یا خارهای آن) بلندتر و کشیده‌تر شده و در دمای پایین ازطول ضمائم بدن آ نها کم می‌شود.

پرورش دافنی به‌عنوان یک منبع تولیدکننده کیتین:
امروزه دافنی به‌عنوان یک منبع جدید برای تولید کیتین و کیتوزان در صنایع داروسازی و لوازم آرایشی مورداستفاده قرار می‌گیرد. جداسازی کیتین از دافنی را می‌توان به‌وسیله هیدروکسید سدیم (NaOH) و اسیدکلریدریک HCL)) انجام داد، مطالعات انجام شده در این زمینه بسیار محدود می‌باشد هنوز به‌صورت تجاری تولید نمی‌شود. بر روی دافنی ماگنا چندین کار تحقیقاتی صورت گرفته است که نتایج آن نشان‌دهنده این بود که بین میزان تولید کیتین در دافنی و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی محیط زندگی آن ارتباط معنی‌داری وجود دارد، با افزایش درجه حرارت و کاهش اکسیژن محلول پوست‌اندازی در دافنی کاهش پیدا می‌کند که نتیجه‌ی آن تولید کمتر کیتین می‌باشد. در کل 3 تا 7 درصد وزن خشک بدن دافنی را کیتین تشکیل می‌دهد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در طول تابستان دافنی واجد بیشترین درصد کیتین می‌باشند، در صورتی که در فصل زمستان تولید کتین در دافنی به پایین‌ترین حد خود می‌رسد.

بررسی پژوهش‌هایی که در تاکنون در مورد دافنی انجام شده است:
در آزمایشی که توسط فائقه نوری و محمد لشکر بلوکی (1394) به ترتیب بر روی غنی‌سازی دافنی توسط روغن کلزا و مخمر ( Saccharomyces cerevisiae ) انجام شد، مشخص شد که دافنی یک حمل کننده خوب برای مواد مغذی است؛ همچنین نتایج نشان داد دافنی غنی شده با عصاره این مخمر بر مقاومت لارو تاس ماهی در برابرشرایط محیطی استرس‌زا مؤثر بوده است. در پژوهشی دیگر که توسط فائقه نوری و ندا فتحی(1393)روی دافنی ماگنا که با روغن کلزا غنی شده بود و تأثیر آن را بر رشد و بازماندگی لارو ماهی سفید دریای خزر بررسی کرد، به این گونه بود که سه تیمار شامل دافنی غنی شده با روغن کبد ماهی کاد، دافنی غنی شده با روغن کلزا و دافنی غنی نشده بود. در جیره غذایی ماهیان ازروغن‌های گیاهی و روغن‌های حیوانی به‌طوروسیع استفاده می‌شود زیرا چربی شامل منبع زیادی ازانرژی و تأمین‌کننده‌ی اسید چرب ضروری است که باعث رشد مناسب ماهی می‌شود. در آزمایش ذکر شده بیشترین طول کل در لارو ماهی سفید در تیمار دافنی غنی‌شده با روغن کلزا بود و لاروها در این تیمار دارای بیشترین ضریب رشد ویژه (SGR) بوده‌اند، اسید چرب ضروری موجود درروغن کلزا اثر مثبتی در افزایش رشد لاروها داشت.

تغذیه:

برای پرورش دافنی و حتی لارو بسیاری از سخت‌پوستان در مراحل ابتدایی زندگی دسترسی به انواع جلبک‌های تک‌سلولی امری ضروری است، فیلتر کردن غذا از محیط و هضم آن از ابتدایی‌ترین مراحل نیاز غذایی زئوپلانکتوناست که وابسته به غلظت، اندازه موجود و درجه حرارت است. انتخاب غذا به‌وسیله دافنی بستگی به اندازه غذا دارد و رفتار آن این‌گونه است که رفتار فیلترکنندگی غیرانتخابی دارد اما در مورد ذرات بزرگ غذایی به‌صورت انتخابی عمل می‌کند، ولی در کل اندازه مطلوب غذای دافنی که در آزمایش طیبه عنایت غلام پور و حسین پیری 18 میکرومتر بیان شده است. آزمایش مذکور بادو نوع جلبک سبز Ankistrodesmus falcatusو Scenedesmus obliquus انجام شد، جلبک A. falcatus به شکل سوزنهای مستقیم – خمیده یا فنری دیده می‌شود و جلبک s.obliquus به‌صورت کلنی‌های صاف از 2 یا 4 یا 8 سلول به صورت منظم و کنار هم دیده می‌شود که در بعضی گونه‌های این کلنی خارهایی در گوشه آن وجود دارد و طول آن بین 5 تا30 میکرون است. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت جلبک، میزان فیلتر کردن دافنی کاهش پیدا کرد امادر بین تیمارها اختلاف معناداری مشاهده نشد، حداقل میزان فیلترکردن دافنی در غلظت 12 میلی‌گرم در لیتر و حداکثر در غلظت 6 میلی‌گرم در لیتر گزارش شده است ولی با افزایش غلظت جلبک سبز میزان بلعیدن و تغذیه در دافنی ماگنا به‌طور معناداری افزایش یافت که میزان بلع و فیلترکردن دافنی ماگنا در تغذیه با جلبک سبزs.obliquus به‌مراتب بهتر بود. حداکثر نرخ رشد ویژه در دافنی تغذیه شده با جلبک سندسموس اوبلیکوس بود (در غلظت 6 میلی‌گرم در لیتر) اما در بین تیمارها میزان بازماندگی اختلاف معناداری را نشان نداد، از دیگر تأثیرات تغذیه دافنی با جلبک این است که رشد و تولیدمثل آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دافنی در صورت مواجه با کمبود غذا میزان فیلتراسیون را با افزایش سطح غذاکاهش داده تا بلع غذا و انرژی گرفته شده ثابت شود.
نانو ذرات سیلیکا به‌طور مستقیم و به‌طور غیرمستقیم ازطریق فاضلاب و یا از طریق دور ریختن مواد در حین تولید به محیط زیست وارد می‌شود. این مواد پس از ورود به اکوسیستم آبی، جانوران آبزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دافنی ماگنا یک منبع غذایی با ارزش برای ماهیان به‌خصوص کپور ماهی‌ها می‌باشد. درآزمایشی که توسط طاهره پور دلجو و همکاران تحت عنوان بررسی سمّیت اکولوژیکی نانو ذرات سلیکا بر دافنی ماگنا صورت گرفت، برای تعیین میزان کشنده بودن نانو ذرات سیلیکا از دافنی ماگنا به‌عنوان موجود آزمایشگاهی استاندارد استفاده شد ودر تعیین میزان سمی بودن آلاینده‌های شیمیایی مختلف استفاده شده است. برای انجام این آزمایش دافنی‌های ماده که حاوی تخم بودند جداسازی شدند، سپس با مخمر وجلبک سندسموس تغذیه شدند. پس از لقاح تخم‌ها از نوزادان زیر 24 ساعت در آزمایش سمّیت استفاده گردید. آزمایش در 6 غلظت متفاوت و یک گروه شاهد که هریک دارای 3 تکرار که مجموعاً 21 نمونه با غلظت‌های آزمایش5/0، 6/1، 5، 8/15، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر انجام شد. مدت زمان آزمایش 96 – 72 – 48 – 24 ساعت و در هر بشر 10 عدد دافنی تازه متولدشده قرار داده شد که در طول آزمایش تیمارها و نمونه‌های شاهد غذادهی نشدند. داده‌های مربوط به مرگ ومیر دافنی‌های تیمار شده نسبت به شاهد موردبررسی قرارگرفت، نتایج نشان داد روند مرگ ومیر چندان وابسته به غلظت نانو ذرات نبود. ولی با افزایش زمان در معرض قرارگیری دافنی‌ها با نانو ذرات سیلیکا میزان مرگ ومیر بین دافنی‌ها افزایش پیدا کرد که غلظت‌‌های50 و 100 میلی‌‌گرم بر لیتر نانو ذرات سیلیکا تأثیر بیشتری نسبت به غلظت‌های دیگر برای دافنی داشت. همچنین نتایج بیان کننده تجمع نانو ذرات سیلیکا در لوله گوارش دافنی ماگنا بود که این امر نشانه جذب سریع این ماده به‌وسیله دافنی و آسیب بر لوله گوارشی این زئوپلانکتون آب شیرین است .

مضرات دافنی:
اگرچه دافنی‌ها به‌عنوان یک ماده غذایی جهت تغذیه لارو ماهیان به میزان زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرند، ولی در سیستم پرورشی مشکلاتی را می‌توانند ایجاد نمایند که به چند مورد ازآن‌ها اشاره می‌شود، اولین مشکل این است که پوسته دافنی‌ها نرم و غیر قابل نفوذ می‌باشد و دارای اثرات منفی بوده که اگر غذای اصلی ماهی‌ها راتشکیل دهند، ماهیان تغذیه کننده به اندازه کافی رشد نخواهد کرد. این غذا را می‌توان با مواد نشاسته دار مانند گندم و چاودار پخته به‌طور متناوب به ماهی‌ها داد تا مشکل ذکرشده تا حدودی برطرف گردد. مشکل دیگردافنی این است که گاهی ماهی‌ها که علاقه زیادی به خوردن دافنی دارند که ممکن است در اثر پرخوری از آن تلف شوند. همواره با دافنی‌‌ها ممکن است نوزاد برخی از انگل‌ها یا سایر جانوران آبزی بیماری‌زا به داخل آکواریوم انتقال داده شود که معمولاً جداسازی آن‌ها به علت ریزبودن و یا بی‌رنگی امکان‌پذیر نیست. گاهی دافنی‌ها باآرواره‌های خود به بدن و برانشی بچه ماهی‌ها چسبیده وباعث مرگ ومیر آن‎ها می‎شوند.

نتیجه گیری:
با توجه به مضرات ذکر شده در دافنی و به دلیل داشتن لایه کتینی روی پوست خود باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای دستگاه گوارش لارو ماهی می‌شود، لذا توصیه می‏شود به مقدار کم مورد استفاده جهت تغذیه آبزیان قرار‌گیرد.